آرامش واقعی ...

شما از چه چیزی بیشتر لذت میبری؟

یکی میگه من از خرید کردن لذت میبرم و وقتی در حال خریدکردن هستم  احساس آرامش میکنم.اما هنگامی که کف گیر میخوره به ته دیگ و چیزی ته کیفت نمیمونه میخای چکار کنی ایا این آرامش موندگاره!

یکی میگه من از ورزش کردن خیلی لذت میبرم اما وقتی که دیگه امکان ورزش نباشه حالا به دلیل شرایط جسمی یا محیطی باید چکار کرد و چطور میشه از زنگی لذت برد؟

یکی هم از طبیعت لذت میبره و در کنار دامن سرسبز زمین و آبی نیلگون آسمان به آرامش میرسه اما وقتی همین طبیعت سر ناسازگاری میذاره و به جای آرامش دادن،آرامش رو ازت میگیره...!

یکی میگه من عاشق شعرم و لذت بخشترین لحظات زندگیم لحظاتی که شعر می نویسم و یا اثری زیبا میخونم اما وقتی طبیعت وجودت رو تهی از هر واژه ایی میبینی وحتی قدرت بیان جمله ایی رو هم نداری اون وقته که  میبینی این آرامشی نیست که تو دنبالش بودی.

یکی هم میگفت من  وقتی در کنار دوستام هستم آرامش دارم و از معاشرت با اون ها لذت میبرم اما همین دوستان ممکنه یه روز تنهات بذارن و دور و ورت رو خالی کنن اون وقته که همه وجودت رو سرشار از تنهایی می یابی...

پس آرامش چیه ما آدمها باید به چی دل ببندیم و از چی لذت ببریم که فنا نشدنی و همیشگی باشه یا اینکه باید اصلا به این دنیای فانی دل نبست و منتظر موند کی حضرت عزراییل تشریف میاره و ما رو با خودش میبره!؟

اما نه ما به دنیا اومدیم که زندگی کنیم که از زندگی لذت ببریم که آرامش واقعی رو توی همین زندگی جستجو کنیم.

 اما آرامش.....آرامش رو میشه تو سجاده ایی که هیچوقت خالی از اسکناس معنویت نمیشه پیدا کرد معنویتی که اگه بتونی با اون به خرید قناعت بری دیگه حسرت چیزی به دلت نمونه و هر چی که بخای میتونی داشته باشی.لذت رو میشه تو نمازی که همیشه طبیعتش آرامش رو به تو هدیه میده پیدا کرد.آرامش رو میشه تو کتابی که نوشته هاش فراتر از شعر بشره پیدا کرد کتابی که لذت خوندنش رو توی هیچ دیوان شعری نمیتونی پیدا کنی.آرامش رو دوستی بهت میده که هیچوقت تنهات نمیذاره و در هر لحظه و در هر حال همراهته دوستی که اگه خطا کردی تو رو می بخشه و اگه ایرادی از تو دید رسوات نمیکنه بلکه ستار العیوبه.آرامش رو میتونی همه جا بدست بیاری توی خیابونهای شلوغ ،توی گرفتاریهای سخت زندگی تو بی پولی تو هر مکان و هر زمان کافیه که خودت بخوای و اراده کنی.